Pomysł na odcinek wziął się z moich rozmów prywatnych z Darią Abramowicz i jak zazwyczaj w tym podcaście bywa: z życia.

No więc od pewnego czasu mam szczęście konfrontować z Darią spojrzenia na proces pracy z drugim człowiekiem – ona do kotła dorzuca perspektywę psychologa sportu, ja perspektywę psychoterapeuty. Mieszamy, mieszamy i okazuje się, że wiele składników jest uniwersalnie ludzkich, a specyfika funkcjonowania nadaje różnym mechanizmom ostatecznej pikanterii. 

Mówiąc mniej poetycko-kulinarnie: wielu z nas dostaje pochwały, kiedy zaczyna biegać. Zwiększanie dystansu, lepszy wynik motywuje do tego, by iść dalej. Półmaraton, maraton. Medal, pochwały z zewnątrz i poczucie osobistego progresu. Zaniepokoiło mnie jednak, w gabinecie usłyszałam o tym, że ktoś biega za dużo wiedząc, że możesz to skończyć się poważną kontuzją i cierpieniem. Biega już od dłuższego czasu ponad miarę, aby nie myśleć i nie czuć innych rzeczy. To kompensacja (z paroma innymi elementami jeszcze). 

Podobnie, żyjemy w pochwale zapieprzu, wyników, osiągnięć. Z wysiłkiem przychodzą efekty: awanse, nagrody, pochwały. Zewnętrzne wsparcie dodaje tylko wzmocnień. Co jednak, jeżeli nie umiemy przestać pracować, bo wówczas trzeba by było zająć się tym, co tak skrzętnie upychamy pod dywan?

Jeszcze inaczej: kiedy gra przestaje być warta świeczki, ale wycofanie łączymy z porażką? Kiedy wybieramy, a kiedy nie chcemy pozwolić sobie na rezygnację, nawet jeżeli cel o który gramy nie jest wart tych środków? 

Sformułowanie “zersam się a nie dam się” poznałam w dzieciństwie, chociaż nie potrafię zlokalizować gdzie i z czyich ust padło. Wiem tylko, że było ze mną przez bardzo długi czas. I w niektórych przypadkach koszty “nie dawania się” były wyższe od celu. 

W tym odcinku ważymy kiedy warto wzmacniać swoje zasoby do realizacji ważnych dla nas celów, kiedy zaś kompensujemy swoje przekonania. W życiu i w sporcie. 

Zapraszam do słuchania i dyskusji pod postem.

xoxo, 
Gutral (gada) 

PS Podcast zrealizowany dzięki wsparciu Patronek i Patronów. Dziękuję <3